Beş yıl önce bugün, yine bir Salı idi, mantı yaptım. Tam oğlumun sevdiği gibi iri ve içi et dolu. Hep “Annem, ben küçük sevmiyorum büyük yap” derdi. Karşımda oturup iştahla yemesini seyrettim mutlulukla..
“Ellerine sağlık Annem!” dedi
Nereden bilirdim bunun Bora’nın yiyeceği ve benim yapacağım son mantı olduğunu?
Yine Ankara’da, yine yangınlarda, yine hasretlerdeyim.